طراحی صنعتی حرفه‌ای است که با خلق مفاهیم جدید در حوزه‌های مختلف زندگی انسانی سر و کار دارد. این حوزه که از زمان انقلاب صنعتی شکل گرفته‌است، علمی است که به بیان اصول مربوط به طراحی محصولات، محیط‌ها، وسایل حمل و نقل، سامانه‌ها و خدمات می‌پردازد. امروزه این رشته با نام طراحی محصول نیز شناخته می‌شود و گستره‌ی زیادی از محصولات را در بر می‌گیرد. اما باید بدانیم که طراحی محصول و طراحی صنعتی دو مفهوم جدا از هم هستند و به عبارتی طراحی صنعتی، مفهومی گسترده‌تر از طراحی محصول می‌باشد.
رشته طراحی صنعتی نیز در سالهای اخیر متقاضیان زیادی برای ورود به دانشگاه داشته است. یک دانشجوی طراحی صنعتی برای ورود به این عرصه باید مهارت‌های مختلفی را کسب کند و دیدگاه های مختلفی را ببیند. در این مقاله در ابتدا به توضیح مفهوم طراحی صنعتی و پاسخ سوال «طراحی صنعتی چیست؟» خواهیم پرداخت. تاریخچه علم طراحی صنعتی را بررسی خواهیم کرد و وظایف طراح صنعتی را شرح خواهیم داد. در ادامه به معرفی بهترین دانشگاه‌ها برای تحصیل در رشته طراحی صنعتی در ایران و خارج از ایران (کانادا، آلمان، آمریکا و …) می‌پردازیم و درباره مسیر شغلی پیش روی طراح صنعتی صحبت خواهیم کرد. پس اگر به دنبال کسب اطلاعات بیشتر درباره رشته طراحی صنعتی و انتخاب این رشته هستید تا انتهای مقاله با ما همراه باشید.
طراحی صنعتی چیست؟
طراحی صنعتی (Industrial Design) فرآیندی از طراحی است که بر روی محصولاتی اعمال می‌شود که برای تولید انبوه برنامه‌ریزی می‌شوند. با این شاخصه اصلی که فرآیند طراحی بصورت کاملا مجزا از فرآیند تولید انجام می‌شود. عمل خلاقانه‌ای که برای تعیین و تعریف فرم، سناریو استفاده و سهولت عملکرد یک محصول پیش از آغاز تولید فیزیکی آن صورت می‌گیرد . قائل شدن جدایی بین طراحی و تولید، تفاوت اصلی طراحی صنعتی با طراحی و تولید صنایع دستی است که در آن عملیات ساخت محصول دقیقا در زمان طراحی آن صورت می‌گیرد.
طراحی صنعتی به مطالعه عملکرد و فرم و ارتباط محصول، کاربر و محیط می‌پردازد. طراحان صنعتی معمولا به طراحی موتور، قطعات الکتریکی یا قطعات مکانیکی پیچیده نمی‌پردازند، بلکه ممکن است فعالیت‌های آنها بر اساس مطالعات کاربردپذیری و یا سایر مسائل فرمی، ارگونومی باشد که بخش‌های فنی را تحت تاثیر قرار دهد. طراحان صنعتی معمولا با متخصصان بازاریابی برای تعیین ویژگی‌ها و یافتن نیازها و انتظارات کاربران در تعامل هستند.
توضیح و توصیف طراحی غالبا برای متخصصین غیر طراح مانند مهندسین مشکل است؛ به این دلیل که مفاهیمی که در جامعه طراحان پذیرفته شده در قالب کلمات نمی‌گنجند. در عوض، تعاریفی منتج از یک چهارچوب منتقدانه برای تحلیل و خلق اشیاء بکار گرفته می‌شود. یکی از بی‌شمار تعاریف پذیرفته شده برای طراحی صنعتی، از دانشگاه کارنگی ملون به این شرح است: “طراحی فرآیندی است شامل گرفتن یک چیز موجود و بردن آن به نقطه مطلوب است.” این تعریف برای محصولات کاملا جدید که تا پیش از آن وجود نداشته‌اند و همچنین برای محصولات موجود که برای توسعه و اصلاح، مجددا طراحی می‌شوند، بکار برده می‌شود.
طراحی صنعتی می‌تواند همپوشانی عمده‌ای با طراحی مهندسی داشته باشد و در کشورهای مختلف محدوده این مقوله‌ها متفاوت است اما بصورت کلی، طراحی مهندسی بر روی مکانیسم ها و جزئیات محصولات تمرکز دارد درحالیکه طراحی صنعتی بر روی ویژگی‌های زیبایی‌شناسانه، سهولت عملکرد و واسط‌های کاربری محصولات تمرکز می‌کند.به صورت کلی در یک فرایند طراحی محصول ترکیب تخصص های مهندسان با طراحان صنعتی مکمل یکدیگر و در جهت توسعه محصول به سمت نوآوری و تولید است .
در طول زمان تعاریف بسیاری توسط سازمان‌های مطرح طراحی در سطح جهان برای طراحی صنعتی بیان شده‌است. همواره تعریف طراحی صنعتی در حال به روز شدن و تغییر است، اما در حال حاضر تعریف سازمان جهانی طراحی و انجمن طراحان صنعتی آمریکا این موارد هستند:
الف: تعریف سازمان جهانی طراحی (WDO=World Design Organization)
طراحی صنعتی یک فرآیند راهبردی حل مسئله است که نوآوری را هدایت می‌کند، باعث ایجاد موفقیت در کسب و کار می‌شود و از طریق محصولات، سیستم‌ها، خدمات و تجربیات نوآورانه منجر به بهتر شدن کیفیت زندگی می‌شود. طراحی صنعتی شکاف بین آنچه که ممکن است و آنچه ممکن نیست را پر می‌کند. این حرفه یک حرفه فرا‌رشته‌ای است که خلاقیت را برای حل مشکلات و ایجاد راه‌حل‌های مشترک با هدف بهتر کردن محصول، سیستم، خدمات، تجربه یا کسب و کار به کار می‌گیرد. طراحی صنعتی در درون خود، راه خوش‌بینانه‌تری برای نگاه کردن به آینده با بازنگری مشکلات و تبدیل آنها به فرصت، فراهم می‌کند. این حرفه نوآوری، فناوری، تحقیقات، کسب و کار و مشتریان را برای ارائه ارزش جدید و مزیت رقابتی در حوزه‌های اقتصادی، اجتماعی و زیست محیطی پیوند می‌دهد.
ب: تعریف انجمن طراحان صنعتی آمریکا (IDSA=INDUSTRIAL DESIGNERS SOCIETY OF AMERICA)
طراحی صنعتی عمل حرفه‌ای طراحی محصولات، دستگاه‌ها، اشیاء و خدمات است که روزانه توسط میلیون‌ها نفر در سراسر جهان استفاده می‌شود. طراحان صنعتی معمولاً بر ظاهر فیزیکی، عملکرد و قابلیت ساخت یک محصول تمرکز می‌کنند، اگرچه اغلب در طول یک چرخه توسعه، بیشتر درگیر هستند. همه این‌ها در نهایت به ارزش کلی پایدار و تجربه‌ای که یک محصول یا خدمات برای کاربران نهایی ارائه می‌دهد گسترش می‌یابد.
هر شیئی که شما به صورت روزانه در خانه، محل کار، مدرسه یا محیط عمومی با آن تعامل دارید، نتیجه یک فرآیند طراحی است. در طول این فرآیند، تصمیمات بی‌شماری توسط یک طراح صنعتی (و تیم آنها) در جهت بهبود زندگی و ارتباطات گرفته می‌شود.
طراحان صنعتی انسان را در مرکز فرآیند قرار می‌دهند. آنها درک عمیقی از نیازهای کاربر از طریق همدلی به دست می‌آورند و یک فرآیند حل مسئله عملی و کاربر محور را برای طراحی محصولات، سیستم‌ها، خدمات و تجربیات به کار می‌برند. این طراحان، حکم سهامداران در دنیای نوآوری را دارند و به طور منحصر به فردی برای ایجاد پل ارتباطی با رشته‌های مختلف حرفه‌ای و منافع تجاری پیش می‌روند. آنها برای تأثیر اقتصادی، اجتماعی و زیست محیطی کار خود و سهم‌شان در ایجاد کیفیت بهتر زندگی ارزش قائل هستند.
تمامی محصولات صنعتی نتیجه یک فرآیند طراحی هستند اما طبیعت این فرآیند می‌تواند در فرم‌های گوناگون و تیم‌های گوناگون انجام شود؛ می‌تواند با تاکید بر خلاقیت ذاتی انجام شود یا با تاکید بر تصمیم گیری‌های حساب شده علمی. می‌تواند الهام گرفته شده از عوامل گوناگون مانند مواد و متریال، شیوه تولید، فرآیند، استراتژی کسب و کار متفاوت و یا نشات گرفته از رویکردهای گوناگون اجتماعی، تجاری یا زیباشناسانه باشد. نقش طراحان صنعتی خلق و اجرای راه‌حل‌های طراحی برای حل مشکلات فرمی، عملکردی، ارگونومیکی، بازایابی، توسعه برند و فروش است.
تاریخچه طراحی صنعتی
برای دهه‌های متوالی پیش از ظهور طراحی صنعتی، تخصص‌های فنی و تولیدی در دستان استادکارانی بود که فرم محصولات را بر اساس مهارت شخصی و دانش سنتی که به آنها رسیده بود و تجاربی که زیر نظر استادان خود داشتند تعیین می‌کردند.
اداره کار که مسئولیت تعریف زیر ساخت فعالیت طراحی صنعتی را به عهده داشت، ریشه در دوره پیش‌صنعتی داشت. رشد داد و ستد در قرون وسطی منجر به ظهور کارگاه‌های بزرگ در شهرهایی مانند فلورانس، ونیز، نورنبرگ و نروژ شد. فشار رقابت در اوایل قرن شانزدهم منجر به ظهور کتاب‌های الگو در ایتالیا و آلمان شد؛ مجموعه‌ای از فرم‌ها و موتیف‌های تصویرسازی و حکاکی شده تزئینی که می‌توانست برای طراحی طیف گسترده‌ای از محصولات و پیش از تولید آنها مورد استفاده قرار گیرد. استفاده از ترسیم برای طراحی، برای اولین بار توسط یک معمار و کشتی ساز ایتالیایی در دوران رنسانس انجام شد.
در قرن هفدهم میلادی میزان حمایت هنری از بناهای مهم شاهانه در شهرهایی مانند فلورانس، منجر به رشد عملیات های بزرگ تولیدی توسط دولتی در پاریس شد. در آنجا تیم‌هایی متشکل از صدها استادکار مانند متخصصان هنری، دکوراتورها و کنده‌کاران، محصولات دکوراتیو بسیار متنوعی را تولید می‌کردند. با این وجود برای سالیان طولانی کیفیت فرمی و هنری محصولات همچنان در دستان استادکاران بود اما با افزایش حجم تولید این روند تغییر کرد.
ظهور طراحی صنعتی بصورت مستقیم با انقلاب صنعتی و مکانیزه شدن سیستم‌های تولیدی گره خورده است. انقلاب صنعتی قرن 18 میلادی در انگلستان موجب افزایش تولید محصولات به شیوه صنعتی شد و همین امر موجب تغییر در شیوه طراحی و تعیین ویژگی‌های فرمی محصولات شد.
طراحی صنعتی عمدتاً یک پدیده قرن بیستم است. هرچند که واژه‌ی طراحی صنعتی ابتدا در سال 1839 در مدرسه پسرانه کاتولیکی سن پیتر نیوزلند و در فرآیند تولید نقش‌های پارچه‌ها (سیلک) استفاده شد اما عملا به عنوان یک حوزه‌ی فنی- هنری و تخصصی از سوی طراح نیوزلندی، جوزف کلاود سینل (1919) به کار گرفته‌شد. در عین حال شاید بتوان کریستوفر درسر را به عنوان اولین طراح صنعتی مستقل دانست. یکی دیگر از اولین طراحان صنعتی که معماری آلمانی بود، پیتر بهرنس (Peter Behrens) نام داشت، که به شدت تحت تأثیر طراح و شاعر انگلیسی قرن نوزدهم ویلیام موریس (William Morris) و جنبش هنرها و صنایع دستی بود که موریس با آن ارتباط نزدیک داشت. خود بهرنز بر بسیاری از طراحان معمار نسل بعدی، از جمله والتر گروپیوس (Walter Gropius)، بنیانگذار مدرسه طراحی معروف باهاوس آلمان تأثیر گذاشت.
بعد از آلمان و کشورهای اروپایی، ایالات متحده در این زمان برای توسعه حرفه طراحی صنعتی آماده بود و در طول جنگ جهانی دوم طراحان صنعتی به طراحی محصولاتی برای پیروزی در جنگ، پرداختند. سایر کشورها نیز پس از جنگ جهانی دوم از نظر طراحی محصولات پیشرفت کردند. درست قبل از رکود اقتصادی در اوایل دهه 1990 که طراحی را وادار به در نظر گرفتن نمایه کمتری کرد و معماری را به سمت تمرکز دقیق تر بر مهندسی ارزش، بررسی هزینه خدمات و محصول سوق داد. از آن زمان، دو گرایش برجسته در طراحی صنعتی مشهود بوده است: یکی نمایش خلاقیت‌های هنری یک طراح برجسته با استعداد، و دیگری رویه‌ی متکی به کار گروهی در میان متخصصان طراحی و مهندسی برای شکل دادن به محصول نهایی است.
گرایش رایج‌تر در طراحی صنعتی این است که طراح بخشی از تیم بزرگ‌تری باشد که محصول قابل فروش را ایجاد می‌کند. شرکت Frog Design که در سال 1969 توسط هارتموت اسلینگر تأسیس شد، بر خلاف گفته سنتی مدرنیسم که «فرم از عملکرد پیروی می‌کند»، از ایده «فرم از احساسات پیروی می‌کند» حمایت کرد. در قرن 21 محیط‌های طراحی به‌طور مداوم محصولات یک شرکت را به گونه‌ای ارائه می‌کنند که هم برای جایی مانند موزه زیبا و هم قابل دسترسی است و هم با دسترسی روزافزون مردم به اشیاء، با ادغام فزاینده فناوری در طراحی همراه بوده است.
اهمیت طراحی صنعتی
طراحی صنعتی به عنوان نقطه اتصال علم، صنعت و هنر، فرآیندی است که برای طراحی محصولاتی که قرار است تولید شوند، طی می‌شود. این فرآیند خلاقانه، طراحی و تعریف فرم و ویژگی‌های یک محصول است که قبل از ساخت یک محصول صورت می‌گیرد. در مقابل آن، تولید صرفاً از تکرار و روندی اغلب به صورت خودکار تشکیل شده است. این امر طراحی صنعتی را از طراحی مبتنی بر صنایع دستی متمایز می‌کند، جایی که فرم محصول توسط خالق محصول تا حد زیادی همزمان با عملکرد آن طراحی می‌شود. فرآیند طراحی می‌تواند در دو حالت مورد استفاده قرار گیرد؛ در حالت اول یکی ایده‌ی اولیه در روند طراحی به یک محصول ملموس تبدیل خواهد شد، اما در حالت دوم می‌توان فرآیند طراحی را برای توسعه محصولات موجود در بازار نیز به‌کار برد.
همه محصولات نتیجه یک فرآیند طراحی هستند، اما ماهیت و روند این فرآیند می‌تواند اشکال مختلفی داشته باشد. می‌تواند توسط یک فرد یا یک تیم انجام شود و چنین تیمی می‌تواند شامل افراد با تخصص‌های مختلف (به عنوان مثال طراحان صنعتی، مهندسان مکانیک و الکترونیک، کارشناسان بازاریابی و غیره) باشد. این فرآیند می‌تواند منطبق بر خلاقیت شهودی یا تصمیم گیری علمی حساب شده باشد و اغلب نتیجه هر دو حالت است. طراحی می‌تواند تحت تأثیر عوامل مختلفی مانند مواد، فرآیندهای تولید، استراتژی کسب و کار و نگرش‌های اجتماعی، تجاری یا زیبایی شناختی قرار گیرد. به طور کلی می‌توان گفت طراحی صنعتی، به عنوان یک هنر کاربردی، بر ترکیبی از زیبایی‌شناسی و ملاحظات کاربر محور تمرکز می‌کند، اما اغلب راه‌حل‌هایی را برای فرم، عملکرد، ارگونومی، بازاریابی، توسعه نام تجاری، پایداری و فروش ارائه می‌دهد.
طراحی صنعتی عملکرد و فرم و ارتباط محصول، کاربر و محیط را مورد مطالعه قرار می‌دهد. به طور کلی، متخصصان طراحی صنعتی به جای طراحی کلی سیستم‌های پیچیده مانند ساختمان یا کشتی، در طراحی در مقیاس کوچک کار می‌کنند. طراحان صنعتی معمولاً موتورها، مدارهای الکتریکی یا چرخ دنده هایی را که باعث حرکت ماشین‌ها می‌شوند طراحی نمی‌کنند، اما از طریق طراحی، قابلیت استفاده و ایجاد روابط بین مکانیزم‌های مختلف در دستیابی به عملکرد مورد نظر را محقق می‌سازند. معمولاً آنها در تعامل با متخصصان دیگر مانند مهندس مکانیک و مهندس الکترونیک، کارکرد و قابلیت تولید را تضمین می‌کنند و با بازاریابان برای شناسایی و برآوردن نیازها و انتظارات مشتری همکاری می‌کنند.
طراحی صنعتی می‌تواند به طور قابل ملاحظه ای با طراحی مهندسی همپوشانی داشته باشد و در کشورهای مختلف مرزهای این دو مفهوم می‌تواند متفاوت باشد؛ اما به طور کلی مهندسی عمدتا بر عملکرد یا کاربرد محصولات تمرکز می‌کند، در حالی که طراحی صنعتی عمدتا بر جنبه‌های زیبایی و رابط کاربری محصولات تمرکز می‌کند. طراحی صنعتی به این ترتیب با زیر شاخه مهندسی صنایع تنها در ارگونومی همپوشانی دارد.
طراحی صنعتی یک فرآیند ارائه راه حل استراتژیک است که نوآوری و موفقیت کسب و کار را به دنبال دارد و منجر به کیفیت بهتر محصولات، سیستم‌ها، خدمات و تجربیات نوآورانه می‌شود.
طراحی صنعتی شکاف بین آنچه وجود دارد و آنچه ممکن است وجود داشته باشد را پر می‌کند.
طراحان با نگاهی مجدد به مشکلات به عنوان یک فرصت، یک روش خوش‌بینانه‌تر برای نگاه به آینده ارائه می‌دهد؛ به این صورت که نوآوری، فناوری، تحقیقات، تجارت و مشتریان را برای ایجاد ارزش جدید و مزیت رقابتی در زمینه‌های اقتصادی، اجتماعی و زیست محیطی به هم پیوند می‌دهد. آنها انسان را در مرکز قرار می‌دهند و از طریق همدلی به درک عمیقی از نیازهای کاربر دست می‌یابند و از یک راه‌حل عملگرا و کاربر محور استفاده می‌کنند. محصولات، سیستم‌ها، خدمات و تجربیات، ذینفعان استراتژیک در فرآیند نوآوری هستند و موقعیت منحصر به فردی برای پل زدن به رشته‌های مختلف حرفه‌ای و تجاری دارند. تأثیر مثبت اقتصادی، اجتماعی و محیط کار و مشارکت انسان در ایجاد کیفیت بهتر زندگی، به عنوان هدف این فرآیند در نظر گرفته می‌شود.
اگرچه ممکن است فرآیند طراحی “خلاق” تلقی شود، اما بسیاری از فرآیندهای تحلیلی نیز در آن انجام می شود. در واقع، بسیاری از طراحان صنعتی اغلب از روش‌های مختلف تحلیلی در فرآیند خلاقیت خود استفاده می‌کنند. برخی از این فرآیندهایی که معمولاً مورد استفاده قرار می‌گیرند عبارتند از: تحقیق کاربرمحور، طراحی جزئیات و آنالیز آن، تحلیل ساختار فرمی، ساخت مدل، نمونه سازی و آزمایش و جمع آوری بازخوردها. این فرآیندها به بهترین وجه توسط طراحان صنعتی و یا سایر اعضای تیم تعریف می‌شود. طراحان صنعتی اغلب از نرم افزار سه بعدی برای انتقال طرح به فرآیند تولید استفاده می‌کنند. آنها همچنین ممکن است ابتدا یک نمونه اولیه بسازند و سپس آن را بررسی و آزمایش کنند و اصلاحاتی را در جهت رفع ایرادات اعمال کنند. کل فرایند طراحی فرایندهای چرخشی ارائه راهکار و طراحی، تست و بازطراحی و اصلاح طرح است. در این چرخه های بازخورد است که محصول در شرایط واقعی باید تست شود و ارزیابی ها منجر به اصلاحات و ارتقای محصول شود. از این رو فرآیند تولید نیز ممکن است برای بهبود محصول اصلاح شود.
ویژگی‌های محصول تعیین شده توسط طراحان صنعتی ممکن است شامل فرم کلی محصول، جزئیات و روابط آنها نسبت به یکدیگر، رنگ، بافت، فرم و جنبه‌های مربوط به استفاده از محصول باشد. علاوه بر این، آنها ممکن است جنبه‌های مربوط به فرآیند تولید، انتخاب مواد و نحوه ارائه محصول به مصرف کننده در محل فروش را مشخص کنند. گنجاندن طراحان صنعتی در فرآیند توسعه محصول ممکن است با افزایش قابلیت استفاده، کاهش هزینه‌های تولید و توسعه محصولات جذاب‌تر، منجر به ایجاد ارزش افزوده برای برند شود.
طراحی صنعتی همچنین ممکن است بر مفاهیم فنی، محصولات و فرآیندها تمرکز کند. علاوه بر زیبایی، قابلیت استفاده و ارگونومی، می‌تواند شامل مهندسی، کاربرد، جایگاه در بازار و سایر جنبه‌ها مانند روانشناسی کاربر، تمایل و دلبستگی عاطفی کاربر باشد. این ارزش‌ها و جنبه‌های همراه که اساس طراحی صنعتی را تشکیل می‌دهند، می‌توانند بین مکاتب مختلف فکری و در میان طراحان حرفه‌ای متفاوت باشند.
مطالعه بیشتر: طراحی محصول چیست و چه کاربردی دارد؟
هر محصولی الزاماتی و کاربر آن نیز نیازهایی دارد. برای تحقق این الزامات یک طراح صنعتی وارد عمل می‌شود. طراحان صنعتی محصولات را با توجه به نیازهای خاص مشتری و تولید کننده خود توسعه می‌دهند؛ توصیه‌های واضح و مختصر را از طریق نقشه‌ها، مدل‌ها و توضیحات تهیه می‌کنند. طراحان صنعتی اغلب در گروه‌های چند رشته‌ای شامل متخصصان مدیریت، بازاریابی، مهندسی و تولید کار می‌کنند و در تعامل با این بخش‌ها به طراحی و توسعه محصول می‌پردازند.
بازار مملو از محصولات مشابه است و تنها چیزی که یک برند خاص را از دیگری متمایز می‌کند، طراحی آن است. در حالی که محصولات معمولا عملکردی خاص داشته‌اند، اما در سطح بالاتر می‌توانند معنی عمیق‌تری را ایجاد کنند. نقش طراحی محصول این است که این معنا را به طور موثر به مصرف کننده منتقل کند؛ برای برندهایی که می‌خواهند درست عمل کنند، به نیازها و خواسته‌های مصرف کنندگان گوش دهند و به آنها طرحی خلاقانه ارائه دهند.
طراحی صنعتی و طراحی مهندسی
مشارکت یکپارچه طراحی مهندسی و طراحی صنعتی برای عرضه محصولات موفق به بازار ضروری است. با این حال، مشخص است که طراحی مهندسی و طراحی صنعتی شیوه‌های طراحی متفاوتی دارند و رویکردهای طراحی آنها از جهاتی متضاد با یکدیگر است. نقش طراحان صنعتی شامل بهبود تجربه کاربر از یک محصول و توسعه شکل و رابط کاربری آن است. آنها از دانش و مهارت در زیبایی شناسی و ارگونومی استفاده می‌کنند.
در تعامل با طراحان صنعتی، طراحان مهندسی در اجرای مفهوم طراحی توسعه یافته توسط طراحان صنعتی شرکت می‌کنند. طراحان مهندسی ابزاری را برای عملکرد، قابل اعتماد بودن و تولید محصول فراهم می‌کنند. اغلب استدلال می‌شود که طراحان مهندسی از “رویکرد بیرونی و توسعه از عملکرد به ظاهر” (طراحی اجزا داخلی محصول ) استفاده می‌کنند در حالی که طراحان صنعتی از “رویکرد درونی و توسعه از ظاهر به عملکرد” (طراحی خارجی محصول) پیروی می‌کنند.
طراحی صنعتی و طراحی محصول
طراحی یک اصطلاح گسترده است که طیف وسیعی از تخصص‌ها را در بر می‌گیرد. هر نوع طراحی هدف منحصر به فردی را دنبال می‌کند و به مجموعه مهارت خاصی نیاز دارد. به عنوان مثال، طراحی صنعتی و طراحی محصول هر دو به توسعه محصول مرتبط هستند، اما با یکدیگر متفاوت هستند.
طراحی صنعتی به توسعه محصولات و بهبود عملکرد، محدودیت‌ها و زیبایی‌شناسی آنها با تمرکز بر دستیابی به تولید انبوه اشاره دارد. این فرآیند از اصول مورد استفاده در طراحی محصول استاندارد استفاده می‌کند و آنها را برای ایجاد فرآیندهایی برای تولید محصولات در مقیاس بزرگ‌تر به کار می‌گیرد. این ممکن است شامل ارزیابی هدف یا نیاز موجود یک محصول و بررسی راه‌هایی برای بهبود ظاهر و عملکرد زیبایی‌شناختی آن باشد. طراحان صنعتی هم مهندسان و هم هنرمندان معاصر هستند و از هر کدام الهام می‌گیرند تا محصولاتی با هزینه کمتر و زیبایی‌شناختی ایجاد کنند که برای مصرف‌کنندگان روزمره جذاب باشد.
طراحی محصول، که معمولاً بخشی از فرآیند طراحی صنعتی است، بر توسعه محصولات تمرکز دارد. این فرآیند بر دلایل ایجاد یک محصول و مخاطبان هدف محصول تمرکز دارد. طراحی محصول فرآیندی جامع است که محصول را از ایده‌های اولیه و تحولات مفهومی، از طریق تحقیق و رندر، قبل از نتیجه‌گیری با نمونههای اولیه، دنبال می‌کند. طراحی محصول کمتر به این موضوع می‌پردازد که چگونه چیزی را بسازیم و بیشتر به این موضوع می‌پردازد که چرا و برای چه کسی آن محصول را می‌سازیم. در ادامه برخی از تفاوت‌های اصلی بین طراحی صنعتی و طراحی محصول از سه منظر هدف، محصول و اطلاعات فنی آورده شده است:
هدف: طراحی صنعتی و طراحی محصول هر دو به ایجاد و پالایش محصولات مربوط می‌شوند. با این حال، طراحی محصول بیشتر بر توسعه محصولات برای ارائه یک راه‌حل خاص متمرکز است. برعکس، طراحی صنعتی شامل اجرای این راه‌حل های محصول بالقوه برای اجرای فرآیندهای تولید و ارائه محصولات به کاربران نهایی است. به این ترتیب، طراحی مفهومی و توسعه‌ای که طراحی محصول شامل می‌شود، اغلب آن را بخشی از فرآیند طراحی صنعتی، که گسترده‌تر است، می‌کند.
محصول: طراحی صنعتی اغلب بر تولید انبوه محصولات تخصصی مانند اتومبیل یا رایانه متمرکز است. با این حال، طراحی محصول شامل همه چیز مربوط به یک محصول است و بیشتر بر توسعه محصولات روزمره تمرکز دارد. با این حال، هر چه که پیش می‌رویم طراحی محصول در حال تکامل یافتن است و امروزه شامل طراحی نرم‌افزار و محصولات غیرفیزیکی نیز می‌شود.
اطلاعات فنی: برای طراحان صنعتی و محصولات مهم است که فرآیندهای کلی توسعه محصول را درک کنند. با این حال، طراحی محصول در بعضی حوزه ها تخصص های فنی که یک طراح صنعتی در حوزه مدلسازی های سه بعدی یا مواد و متریال را ندارند. برعکس، برای طراحان صنعتی ضروری است که در مورد مهندسی، فرآیندهای تولید و مدل‌های تجاری آگاه باشند.فرایند ها و ابزارهای طراحی مشترک بین طراحان در حوزه های مختلف وجود دارد و مشترکات زیادی بین متد ها وجود دارد.
رویکردهای اصلی در طراحی صنعتی
1. طراحی فراگیر (Inclusive Design)
طراحی فراگیر یک روش یا فلسفه طراحی است که به معنای در برگرفتن افراد مختلف برای تعامل واقعی با سازمان، محصولات و خدمات شماست. این رویکرد نیازهای فرهنگی، اجتماعی و سایر نیازها را در نظر می‌گیرد که از نیازهای کاربر «متوسط» یا «معمولی» فراتر می‌رود.
طراحی فراگیر امکان طراحی یک محصول برای رفع نیازهای کل جمعیت را نشان نمی‌دهد. در عوض، طراحی فراگیر یک پاسخ طراحی مناسب به تنوع در جمعیت از طرق زیر می‌باشد:
- خانواده‌ای از محصولات و مشتقات آن در راستای بهترین پوشش ممکن برای جمعیت، ایجاد کند.
- اطمینان از اینکه هر محصول، کاربران هدف مشخصی دارد.
- سطح توانایی لازم برای استفاده از هر محصول، به منظور بهبود تجربه کاربری برای طیف وسیعی از مشتریان، در شرایط مختلف را کاهش دهد.
2. طراحی همگانی (Universal Design)
طراحی همگانی فرآیند ایجاد محصولاتی است که برای افراد با طیف وسیعی از توانایی‌ها، ناتوانی‌ها و سایر ویژگی‌ها قابل دسترسی باشد. به طور معمول، محصولات به گونه‌ای طراحی می‌شوند که برای کاربر معمولی مناسب‌ترین باشند. در مقابل، محصولاتی که بر اساس اصول طراحی همگانی طراحی می‌شوند، به گونه‌ای طراحی می‌شوند که تا حد ممکن، برای همه قابل استفاده باشند.
3. طراحی پایدار (Sustainable Design)
طبق تعریف کمیسیون جهانی محیط‌زیست و توسعه، پایداری «شکلی از توسعه است که نیازهای زمان حال را بدون به خطر انداختن توانایی نسل‌های آینده برای برآوردن نیازهای خود برآورده می‌کند». طراحی پایدار این تصویر بزرگ را به اشتراک می‌گذارد که چگونه انتخاب‌های ما تنها برروی زمان حال ما تأثیر نمی‌گذارد. طراحی پایدار موثر، رویکردی جامع برای انتخاب و یکپارچه‌سازی محصولات و فرآیندهایی است که رضایت بلندمدت مصرف‌کننده و حفظ محیط‌زیست را در بر می‌گیرد. طراحی پایدار بیشتر بر به حداقل رساندن اثرات نامطلوب بر محیط زیست و بهبود عملکرد کلی ساختمان متمرکز است. هدف اصلی در اینجا مصرف حداقل مقدار منابع تجدیدناپذیر، کاهش ضایعات و ایجاد یک محیط کاربردی و مولد است.
4. طراحی سبز (Green Design)
طراحی سبز به ایجاد زیرساخت‌های کارآمد انرژی اطلاق می‌شود که انعطاف‌پذیر بوده و برای عمر طولانی طراحی شده باشد. هدف اصلی این است که حداقل تأثیر بر محیط زیست و اکوسیستم داشته باشد. توسعه یک طرح سبز نیاز به توجه زیادی از نظر انتخاب مواد و عملکرد، بدون کاهش منابع طبیعی دارد.
طراحی سبز را به دلیل رویکرد کوتاه مدت آن به حفاظت از محیط زیست، می‌توان از طراحی پایدار متمایز کرد. فرآیند طراحی سبز برای به حداقل رساندن اثرات منفی بدون مصرف منابع موجود در محیط طبیعی بهینه شده‌است. فرآیند طراحی پایدار بیشتر به سمت ساختن آینده‌ای بهتر برای نسل‌های بعدی هدایت می‌شود. طراحی پایدار ساختمان شما را جذاب‌تر و چشمگیرتر می‌کند. همچنین کیفیت محیط داخلی را بهبود می‌بخشد. علاوه بر آن، طراحی سبز اثرات زیست محیطی را از طریق حفاظت از مواد و منابع به حداقل می‌رساند.
5. طراحی احساسی (Emotional Design)
طراحی احساسی یک رویکرد طراحی برای ایجاد محصولاتی است که تجربیات مثبتی را برای کاربران به ارمغان می‌آورد. طراحان UX/UI از این رویکرد طراحی برای طراحی رابطهای خلاقانه استفاده می‌کنند تا پاسخ عاطفی مثبتی را از کاربران ایجاد کنند.
6. طراحی انتقادی (Critical Design)
طراحی انتقادی، رویکردی مفهومی، تفکر‌برانگیز و تحریک‌آمیز است و می تواند طنز تلخ نیز داشته باشد. همیشه به محصولات قابل استفاده منتهی نمی‌شود، اما تفکری بلندمدت، دیدگاهی متفاوت از مصرف‌کنندگان به عنوان افراد پیچیده و متناقض و راه‌حل‌های جایگزین ایجاد می‌کند که نشان می‌دهد تغییر همیشه ممکن است.
طراحی صنعتی به عنوان یک رشته‌ی تحصیلی
رشته طراحی صنعتی با وجود این که یکی از رشته‌های هنری به حساب می‌آید، بیشتر دانشجویان آن، از رشته‌های دیگر (ریاضی و تجربی) هستند. به طور کلی این رشته برخلاف بقیه رشته‌های هنری، نیازمند درك خوبی از فیزیک و ریاضی است. از طرفی هم اگر فردی از هنرستان وارد این رشته می‌شود، باید توجه داشته باشد که در طراحی صنعتی هدف اصلی خلق یک محصول است و نه یک اثر هنری. دانشجویان میزان قابل توجهی از وقت خود را، مخصوصا در ترم‌های اول، صرف تحقیقات و جمع‌آوری اطلاعات می‌کنند. این اطلاعات بعدها در مسیر پروژه‌هایشان به آنها برای طراحی بهینه و برآورد نیازهاي کاربر و تولیدکننده کمک می‌کند. ولی فراموش نکنیم که واژه دانشجو در واقع به معنای فرد جویای دانش است و از دانشجویان طراحی صنعتی انتظار می‌رود به همان اندازه که در دانشگاه علم کسب می‌کنند در اوقات فراغت خود نیز به دنبال دانش و تجربه‌های جدید بروند. برای شروع، مطالعه کتاب‌های طراحی صنعتی، فراگرفتن طرز استفاده از نرم افزارهای طراحی سه بعدی، فراگرفتن توانایی اسکچینگ و… به دانشجویان این رشته پیشنهاد می‌شود.
تاریخچه رشته طراحی صنعتی
طراحی صنعتی پدیده قرن بیستم است. یکی از اولین طراحان صنعتی معمار آلمانی پیتر بهرنس در نظر گرفته می شود. او به شدت تحت تأثیر طراح و شاعر انگلیسی قرن نوزدهم ویلیام موریس و جنبش هنرها و صنایع دستی بود که موریس با آن ارتباط نزدیک داشت.
مدرسه‌ی باهاوس که اساس طراحی صنعتی است، یک مدرسه هنری آلمانی بود که از سال 1919 تا 1933 فعالیت می‌کرد و توسط والتر گروپیوس تاسیس شده بود. باهاوس به معنای واقعی کلمه به عنوان “خانه ساخت و ساز” ترجمه می‌شود و اگرچه بنیانگذار مدرسه یک معمار بود، باهاوس بر طراحی تمرکز داشت.
پس از اینکه رژیم نازی مدرسه را مجبور به تعطیلی کرد، معلمان و هنرمندان باهاوس به کشورهای دیگر از جمله ایالات متحده مهاجرت کردند. در طول دهه 1930، آنها بر آموزش طراحی در دانشگاه‌هایی مانند هاروارد و کلمبیا تأثیر گذاشتند و مدرسه New Bauhaus را در شیکاگو تأسیس کردند.
علیرغم این که اغلب به عنوان رهبر طراحی صنعتی از آلمان نام برده می‌شود، ایالات متحده هم نقش تاثیرگذاری در آن داشته است. ایالات متحده علیرغم سهم خود در ناآرامی‌هاي اجتماعی، تا حدودي پایدارتر بود. در طول جنگ، این کشور به دلیل تولید صنعتی بزرگ شهرت پیدا کرده بود.
بنابراین ایالات متحده در این زمان براي توسعه حرفه طراحی صنعتی آماده بود. در واقع، اداره ثبت اختراع ایالات متحده، اصطلاح طراح صنعتی را در سال 1913 به رسمیت شناخت، و سازمان‌هایی براي متحد کردن متخصصان هنرهاي تجسمی تشکیل شد. به عنوان مثال، اتحادیه هنرمندان و صنعتگران تزئینی آمریکا (AUDAC) (1927)، مؤسسه طراحان آمریکایی (1938) و انجمن طراحان صنعتی (1944) در نهایت ادغام شدند و انجمن طراحان صنعتی آمریکا (IDSA) را تشکیل دادند.
دوره کارشناسی رشته طراحی صنعتی در ایران
هدف دوره کارشناسی طراحی صنعتی، آماده کردن طراحانیست که بتوانند در زمینه‌های مختلف مورد نیاز در جامعه فعالیت کنند تا به رسیدن به استقلال صنعتی در ایران کمک کنند. داوطلبان پس از شرکت در کنکور باید در آزمون عملی نیز شرکت کنند و قبول شوند. البته درصدی از دانشگاه‌های ایران هم هستند که صرفا با سوابق تحصیلی دانشجو می‌پذیرند. آنچه در دوره کارشناسی ارشد طراحی صنعتی به شکل تخصصی‌تر به آن اهمیت داده شده‌است مباحث تئوری تخصصی در زمینه طراحی صنعتی می‌باشد، موضوعات اقتصادی و اجتماعی، جامعه شناسی صنعتی، علوم و فنون جدید و روش‌های طراحی صنعتی در دنیای امروز ازین جمله مباحث هستند.
تعداد کل واحدهایی که دانشجویان طراحی صنعتی در مقطع کارشناسی باید بگذرانند، 135 واحد است. این واحدها شامل دروس عمومی و تخصصی هستند. دروس عمومی همان درس‌هایی هستند که مشترک با رشته‌های دیگر می‌باشند. دروس تخصصی این رشته نیز شامل دروس عملی، تئوری و پروژه‌های نهایی می‌باشد که در ادامه عنوان آنها ذکر شده است.
سیلابس رشته طراحی صنعتی
- دروس عمومی(20 واحد): که شامل دروس معارف اسلامی، تربیت‌‌بدنی، فارسی و زبان و تاریخ هنر می‌شوند.
- دروس پایه ( 42 واحد): مبانی هنرهای تجسمی، کارگاه طراحی پایه، عکاسی پایه، حجم سازی، مدلسازی، فرم و فضا، هندسه، مهندسی عوامل انسانی (ارگونومی)، ریاضی کاربردی، فیزیک استاتیک.
- دروس اصلی (36 واحد): فیزیک سینماتیک، فیزیک الکتریسیته و نور، نقشه کشی صنعتی، تاریخ طراحی صنعتی، مهندسی عوامل انسانی (ارگونومی)، ارزیابی تولیدات صنعتی، طرح اشیا در تمدن اسلامی، اقتصاد مدیریت تولیدات صنعتی، مواد و روش‌های ساخت (چوب، فلز، پلاستیک)، جامعه شناسی صنعتی، طراحی به کمک کامپیوتر، طراحی فنی (مبانی)، طراحی فنی (اجزای ماشین)، طراحی فنی (کنترل هیدرولیک و نیوماتیک)، روش پژوهش.
- دروس تخصصی (37 واحد): مبانی طراحی صنعتی، کارآموزی عمومی، کارآموزی تخصصی، پروژه طراحی صنعتی فرآیند طراحی، پروژه طراحی صنعتی بسته بندی، پروژه طراحی صنعتی مهندسی عوامل انسانی، پروژه طراحی صنعتی طرح‌های سریع، پروژه طراحی صنعتی محیط زیست، پروژه طراحی صنعتی حال و آینده، پروژه طراحی صنعتی مبلمان، پروژه طراحی صنعتی بیونیک، پروژه طراحی صنعتی ارتباط با صنعت و پروژه نهایی (پایان‌نامه).
بهترین دانشگاه‌های طراحی صنعتی در ایران در مقطع کارشناسی
در صورتی که قصد انتخاب رشته طراح صنعتی را دارید، بهتر ات بهترین دانشگاه های طراحی صنعتی در ایران را بشناسید. در لیست زیر بهترین دانشگاه های ایرانی که رشته طراحی صنعتی را دانرد به ترتیب لیست شده‌اند:
- دانشگاه تهران (پردیس هنرهای زیبا)
- دانشگاه هنر تهران
- دانشگاه الزهرا
- دانشگاه علم و صنعت
- دانشگاه هنر تبریز
- دانشگاه اصفهان
بهترین دانشگاه‌های طراحی صنعتی در ایران در مقطع کارشناسی ارشد
- دانشگاه تهران (پردیس هنرهای زیبا)
- دانشگاه هنر تهران
بهترین دانشگاه‌های طراحی صنعتی در خارج از ایران
گرایش‌های اصلی طراحی صنعتی
طراحی صنعتی یک حوزه‌ی گسترده است که شما می‌توانید آن را به عنوان مسیر اصلی انتخاب کنید. اما برای ادامه‌ی این مسیر باید بک یا چند گرایش اصلی را انتخاب کرده و در آن بخش ها فعالیت کنید. طراحان صنعتی در همه‌ی این گرایش‌ها اصلاعات کلی را کسب می‌کنند. اما برای حرفه‌ای شدن باید در گرایش انتخابی خود کند و کاو کنند. در ادامه چند گرایش اصلی از حوزه طراحی صنعتی معرفی شده‌اند:
1. طراحی محصول
طراحی محصول بزرگترین زیرمجموعه طراحی صنعتی است و بنابراین دقیقاً یک تخصص نیست. مهارت‌های مورد نیاز برای این حوزه به طور گسترده توسط هر برنامه‌ی پیشرفته در طراحی صنعتی که به طور بالقوه می‌توانید در آن شرکت کنید پوشش داده می‌شود. به عنوان یک دوره لیسانس، شرکت در کلاس‌های طراحی، تاریخ هنر و نقاشی، پایه ای عالی برای ادامه تحصیل شما خواهد بود. بعلاوه، اگر بتوانید کار پاره‌وقت یا کارآموزی تابستانی را در یک استودیوی طراحی پیدا کنید، خود را بسیار جلوتر از رقبا قرار خواهید داد. (این حوزه را می‌توانید به طور کامل در مقاله‌ی طراحی محصول مطالعه کنید.)
2. طراحی خودرو
طراحی خودرو فرآیند توسعه ظاهر (و تا حدی ارگونومی) وسایل نقلیه موتوری – از جمله اتومبیل، موتور سیکلت، کامیون، اتوبوس، و وانت و… است. طراحی عملکردی و توسعه یک وسیله نقلیه موتوری مدرن معمولاً توسط یک تیم بزرگ از بسیاری از رشته‌های مختلف که در مهندسی خودرو نیز گنجانده شده‌است، انجام می‌شود. طراحی خودرو در این زمینه در درجه اول بر توسعه ظاهر بصری یا زیبایی‌شناسی وسایل نقلیه تمرکز می‌کند، در حالی که در ایجاد مفاهیم محصول نیز مشارکت می‌کند. طراحی خودرو به عنوان یک عمل حرفه‌ای توسط طراحانی انجام می‌شود که ممکن است پیشینه هنری و مدرک طراحی صنعتی یا طراحی حمل و نقل داشته باشند.
طراحان حمل و نقل، طراحان متخصص تجاری و صنعتی هستند که طرح‌هایی را برای وسایل نقلیه و محصولات مرتبط با حمل و نقل ایجاد می‌کنند. بسیاری از این افراد به واسطه کار در یک شرکت یا سازمان خاص تخصص بیشتری دارند و بر روی بخش‌های کوچک متمرکز می‌شوند. این بخش‌ها ممکن است شامل طراحی مفهومی خودرو، حمل و نقل عمومی، فضای داخلی هواپیما یا چیز دیگری باشد. این متخصصان باید دارای پیشینه قوی در طراحی و همچنین دانش قابل توجهی از نرم‌افزارهای کامپیوتری برای طراحی باشند. یک طراح حمل و نقل هم در دفتری کار می‌کند که در آن به رایانه‌ها و برنامه‌ها یا نرم‌افزارهای طراحی به کمک رایانه دسترسی دارد، همچنین ممکن است در اتاق‌های جلسه، در حال طوفان فکری طرح با همکاران یا بحث در مورد خواسته‌های مشتری باشند. اکثر طراحان حمل و نقل برای شرکت‌ها یا سازمان‌های بزرگ کار می‌کنند. صنعت تولید، مسئول 30 درصد از مشاغل طراحی حمل و نقل است و بزرگترین کارفرمای این متخصصان است.
3. طراحی بسته‌بندی
طراحی بسته‌بندی عبارت است از پیوند فرم، ساختار، مواد، رنگ، تصاویر، تایپوگرافی و اطلاعات نظارتی با عناصر طراحی جانبی برای ایجاد یک محصول مناسب برای بازاریابی. برای بیان آن به شکل ساده‌تر: بسته‌بندی شما عنصری از استراتژی بازاریابی شما است. طراحی بسته‌بندی نه تنها گرافیک، بلکه محفظه فیزیکی محصولی را که مصرف‌کننده خریداری می‌کند، دربر می‌گیرد. یک طراح بسته‌بندی، فرآیند طراحی را از ابتدا تا انتها هدایت می‌کند. آنها با استفاده از عناصر طراحی مانند شکل، رنگ، گرافیک و تایپوگرافی، یک نمونه اولیه، طراحی و اجرا می‌کنند تا بسته بندی کاربردی و جذاب برای مشتریان ایجاد کنند.
در بیشتر موارد، مسئولیت‌های زیر را از یک طراح بسته‌بندی می‌توان انتظار داشت:
- فرآیند طراحی برای بسته‌بندی مواد برای محصولات، از جمله طوفان فکری، طراحی و ایجاد نمونههای اولیه را هدایت کند.
- برای درک نیازهای مشتریان با آنها کار کند.
- ترند‌های بازار و طراحی بسته‌بندی را ارزیابی کند.
- با تیم‌های بازاریابی و خلاق به ویژه طراحان گرافیک، برای ایجاد طرح‌های چشم‌نواز همکاری کند.
- ایده‌ها را با استفاده از اسکچ‌ها و نرم‌افزار طراحی به مشتریان و سهامداران، جهت تضمین موفقیت آن برند، ارائه دهد.
- نمونههای اولیه را بر اساس بازخورد مشتریان، مهندسان و مصرف کنندگان دوباره طراحی کند.
4. طراحی خدمات
اکثر سازمان‌ها حول محور محصولات و کانال‌های تحویل متمرکز هستند. بسیاری از منابع سازمان (زمان، بودجه، تدارکات) صرف خروجی‌های مشتری می‌شود و فرآیندهای داخلی (از جمله تجربه کارکنان سازمان) نادیده گرفته می‌شود. طراحی خدمات بر روی این فرآیندهای داخلی تمرکز دارد. طراحی خدمات فرآیندی است که در آن طراحان، راه‌حل‌های پایدار و تجربیات بهینه را هم برای مشتریان در زمینه های منحصر به فرد و هم برای ارائه‌دهندگان خدمات درگیر ایجاد می‌کنند. طراحان، خدمات را به بخش‌هایی تقسیم می‌کنند و راه‌حل‌های تنظیم‌شده را برای مطابقت با نیازهای کاربران در زمینه‌ی مورد نظر – بر اساس افراد، موقعیت مکانی و سایر عوامل، تطبیق می‌دهند.
در فرآیند طراحی خدمات، شما از درک عمیق کسب‌وکار و مشتریان آن استفاده می‌کنید تا اطمینان حاصل کنید که تمام نقاط تماس خدمات شما بی‌نقص هستند و مهم‌تر از همه، اینکه سازمان شما می‌تواند هر بار تجربه خدمات عالی را ارائه دهد. این فقط در مورد طراحی تعاملات مشتری نیست؛ شما همچنین باید کل اکوسیستم اطراف آن تعاملات را طراحی کنید.
رستورانی را تصور کنید که در آن تعداد زیادی کارمند وجود دارد: میزبان، گارسون، سرآشپز و … . طراحی خدمات بر نحوه عملکرد رستوران و ارائه غذاهایی که وعده داده است تمرکز می‌کند – از تهیه و دریافت مواد اولیه گرفته تا سرآشپزهای جدید تا ارتباط گارسون و سرآشپز در مورد آلرژی یک مشتری. هر قسمت متحرک، نقشی را در غذایی که به بشقاب غذاخوری می‌رسد بازی می‌کند، حتی اگر مستقیماً بخشی از تجربه آنها نباشد.
سه جزء اصلی طراحی خدمات عبارتند از:
- مردم: این مؤلفه شامل هر کسی است که سرویس را ایجاد یا استفاده می‌کند و همچنین افرادی که ممکن است به طور غیرمستقیم تحت تأثیر این سرویس قرار گیرند.
- لوازم جانبی: این جزء به مصنوعات فیزیکی یا دیجیتالی (از جمله محصولات) اشاره دارد، که برای انجام موفقیت‌آمیز سرویس مورد نیاز است.
- فضای فیزیکی: ویترین فروشگاه، ویترین باجه، اتاق کنفرانس
- محیط دیجیتالی (صفحات وب، وبلاگ‌ها، رسانه‌های اجتماعی)
- فرآیندها: شامل هر گردش کار و رویه‌ای هستند که توسط کارمند یا کاربر در طول یک سرویس انجام می‌شود. مانند برداشت پول از دستگاه خودپرداز، حل مشکل از طریق پشتیبانی، مصاحبه با کارمند جدید، به اشتراک‌گذاری یک فایل
با بازگشت به مثال رستوران، مردم کشاورزانی هستند که محصولات را پرورش می‌دهند، مدیران رستوران‌ها، سرآشپزها، میزبان‌ها و گارسون‌ها. لوازم شامل: آشپزخانه، مواد تشکیل دهنده، و لباس فرم و … . فرآیندها عبارتند از: ورود کارکنان، ورود سفارشات توسط گارسون‌ها، تمیز کردن ظروف، و ذخیره غذا.
5. طراحی UI/UX
UI مخفف رابط کاربری (User Interface) است. رابط کاربری طرح گرافیکی یک برنامه (اپلیکیشن یا سایت یا …) است که شامل دکمه‌هایی است که کاربران روی آن کلیک می‌کنند، متنی که می‌خوانند، تصاویر، لغزنده‌ها، فیلدهای ورودی متن و بقیه مواردی که کاربر با آنها تعامل دارد. همچنین شامل طرح‌بندی صفحه، انتقال از صفحه‌ای به صفحه دیگر و انیمیشن‌های رابط می‌شود. هر نوع عنصر بصری، تعامل، یا انیمیشن همگی باید طراحی شوند، UX نیز مخفف تجربه کاربری (User Experience) است، در مورد کاربر یا بهتر است بگوییم تجربه انسان است. این فیلد در مورد تجزیه و تحلیل مقاصد افراد هنگام استفاده از محصول است؛ چه احساسی باید داشته باشند، چه چیزی باید بفهمند و در نهایت چه اقدامی‌‌باید انجام دهند.
در بیشتر موارد ابتدا این بخش و سپس طراحی بصری انجام می‌شود. طراحی تجربه کاربری فرآیندی است که تیم‌های طراحی از آن برای ایجاد محصولاتی استفاده می‌کنند که تجربیات معنادار و مرتبطی را به کاربران ارائه می‌دهند. این شامل طراحی کل فرآیند یعنی طراحی و یکپارچه سازی محصول، از جمله جنبه‌های نام تجاری، طراحی، قابلیت استفاده و عملکرد است. دان نورمن در رابطه با UX می‌گوید: “تجربه کاربر تمام جنبه‌های تعامل کاربر نهایی با شرکت، خدمات و محصولات آن را در بر می‌گیرد.”
6. طراحی ابزار
طراحی ابزار، یک حوزه تخصصی از مهندسی ساخت است که شامل تجزیه و تحلیل، برنامه‌ریزی، طراحی، ساخت و استفاده از ابزارها، روش‌ها و روندهای لازم برای افزایش بهره وری تولید می‌شود. طراحی یک ابزار به عملکردی که باید توسط آن ابزار انجام شود بستگی دارد. عواملی از جمله عملکرد ابزار، ایمنی، مواد و متریال، اندازه و مدل دستگاهی که این ابزار برای آن طراحی می‌شود و… وجود دارد که تأثیر زیادی در طراحی ابزار خواهد داشت.
7. طراحی اسباب‌بازی
طراحی اسباب بازی شامل مجموعه ای منحصر به فرد از ملاحظات است که آن را از سایر محصولات و کالاها متمایز می‌کند. کودکان دنیا را متفاوت از بزرگسالان می‌بینند و به مجموعه استانداردهای کاملاً متفاوتی در مورد ویژگی‌ها، فرم‌ها و عملکرد اسباب بازی‌هایی که برای سرگرمی استفاده می‌کنند پاسخ می‌دهند. در نظر گرفتن بازی شاید برجسته‌ترین تفاوت در نوع تفکر یک طراح اسباب بازی باشد. به عنوان یک مقطع کارشناسی، می‌توانید با شرکت در کلاس‌های مجسمه‌سازی، سرامیک، نقاشی، و طراحی، خود را برای طراح اسباب‌بازی آماده کنید.
8. طراحی تجهیزات پزشکی
طراحی دستگاه پزشکی فرآیند طراحی دستگاهی است که برای اهداف پزشکی در نظر گرفته شده‌است. به طور کلی، چند مرحله کلیدی وجود دارد که در طول فرآیند طراحی دستگاه پزشکی انجام می‌شود. از آنجایی که دستگاه‌های پزشکی مستقیماً بر سلامت و رفاه بیماران تأثیر می‌گذارند، طراحی و توسعه آنها همیشه سطحی از خطر را به همراه خواهد داشت. پارامترهای بیشتری در طراحی و توسعه دستگاه‌های پزشکی وجود دارد تا اینکه صرفاً یک ایده فرمی، ساختن آن و تولید انبوه آن باشد. این یک فرآیند پیچیده است که مملو از ملاحظات مربوط به مقررات، مشخصات، الزامات برنامه و نیازهای کاربر است که باید به دقت دنبال شود تا محصولی ایمن، قابل اطمینان و مؤثر تولید شود که در بازار موفق باشد.
مجموعه مهارت‌های مورد نیاز در رشته طراحی صنعتی
برای اینکه به یک طراح صنعتی خوب تبدیل شوید باید مهارت‌های زیر را تقویت کنید:
- طراحی و اسچینگ:
اسکچینگ شکلی متمایز از نقاشی کردن است که طراحان از آن برای پیشنهاد، کاوش، اصلاح و انتقال ایده‌ها استفاده می‌کنند. به عنوان یک طراح ، می‌توانید از طراحی به عنوان اولین خط حمله خود برای رفع مسئله طراحی استفاده کنید. اسکچ‌ها آسان، سریع ، ارزان و قابل تکرار هستند و در صورت نیاز بدون تلاش زیاد دور انداخته می‌شوند. برخلاف ارتباطات نوشتاری یا شفاهی، طرح‌ها قوانین دستور زبان را کنار می‌گذارند و به انتقال واضح ایده‌ها کمک می‌کنند.
مطالعه بیشتر: اسکچینگ در طراحی چیست؟ صفر تا صد اسکچ یا طراحی دستی
- مدلسازی سه‌بعدی:
مدلسازی سه‌بعدی ایجاد یک شی سه‌بعدی شبیه سازی شده در داخل نرم افزار است. شی را می‌توان از اشکال ساده تا مدل‌های پیچیده چند ضلعی ایجاد کرد. مدلسازی سه‌بعدی، نمونه سازی موثر و صرفه جویی در زمان را فراهم می‌کند. با مدلسازی سه‌بعدی در طراحی محصول، نمونه‌سازی اولیه اقلام بدون هزینه اضافی سریع و ساده می‌شود. به عنوان مثال، طراحان سه‌بعدی می‌توانند به راحتی یک مدل سه‌بعدی را برای پرینت سه‌بعدی بهینه کنند و در لحظه آن را به سازنده ارسال کنند.
- رندر سه‌بعدی:
رندر سه‌بعدی محصول که به عنوان تجسم سه‌بعدی محصول نیز شناخته می‌شود، فرآیند تولید تصاویر فوتورئالیستی یا غیرعکاسی با مدل های سه بعدی ساخته شده با استفاده از نرم افزارهای تخصصی است. محصول به دست آمده رندر سه‌بعدی نامیده می‌شود. مزیت اصلی رندر سه‌بعدی این است که به تصور محصول بسیار قبل از ایجاد آن کمک می‌کند. و می‌توان محصول را در تنوع رنگی، زوایای مختلف، هر تعداد و نوع محیط، تنها یا همراه گروهی از اشیا، در نمای جلو، کنار، بالا، نمای نزدیک و مقطعی، تصور کرد. به این ترتیب، بازاریابان می‌توانند تبلیغات خود را زودتر دریافت کنند، تولید کنندگان می‌توانند دقیقاً ظاهر محصول را ببینند و برندها به راحتی می‌توانند با پیش فروش بازار را آزمایش کنند.
- تحقیق بر اساس کاربر:
تحقیق طراحی یک اصطلاح گسترده برای فرآیندی است که طراحان برای درک بهتر خواسته‌ها، نیازها و چالش‌های اساسی و گاهی پنهان کاربران نهایی که به عنوان مخاطبان هدف نیز شناخته می‌شوند، استفاده می‌کنند.
- داستان‌سرایی تصویری (Story Boarding):
استوری بورد ابزار عالی برای ایده‌پردازی است. استوری بوردها سفر کاربر را شکل می‌دهند. آنها به طراحان کمک می‌کنند تا شخصیت‌ها، داستان‌های کاربر و یافته‌های تحقیقاتی مختلف را در کنار هم قرار دهند تا الزامات محصول را توسعه دهند.
- نمونه سازی و آزمایش سریع:
استفاده از نمونه اولیه محصول، یک عنصر حیاتی در فرآیند طراحی هر محصول است. نمونههای اولیه بازخورد اولیه بازار را در مورد اینکه آیا یک محصول پتانسیل رهبری بخشی از بازار را دارد ارائه می‌دهد، به شما بینشی اولیه از تغییرات طراحی ضروری می‌دهد و به تیم‌‌ها کمک می‌کند تا ریسک را در هر مرحله از چرخه عمر توسعه محصول به حداقل برسانند.
استفاده از نمونه سازی سریع برای تولید قطعات برای تست تناسب و عملکرد اجزا می‌تواند به شما کمک کند تا محصول شما سریع‌تر از رقیب شما به بازار عرضه شود. تنظیمات در طراحی، مواد، اندازه، شکل، مونتاژ، رنگ، قابلیت ساخت و استحکام را می‌توان به دنبال نتایج آزمایش و تجزیه و تحلیل شما انجام داد.
بیشتر بخوانید: نمونه‌سازی یا پروتوتایپینگ در فرآیند طراحی صنعتی چیست؟
- رنگ، مواد و پرداخت:
خواه یک محصول برای مصرف کنندگان باشد یا برای کاربران صنعتی، نحوه ظاهر، احساس و رفتار یک محصول بر ارزش عملکردی و درک شده آن تأثیر می‌گذارد. در توسعه محصول، این ویژگی‌ها در مجموع به عنوان رنگ، جنس و بافت شناخته می‌شوند که معمولاً به اختصار CMF نامیده می‌شود.
- مهندسی و ساخت پایه (روش‌های ساخت):
طراحان گاهی اوقات محصولات را طوری مهندسی می‌کنند که تولید آنها آسان باشد. طراحی برای ساخت (DfM) تقریباً در همه رشته‌های مهندسی وجود دارد، اما بسته به فناوری‌های ساخت مورد استفاده تفاوت‌های زیادی دارد. روش‌های زیادی در بخش ساخت وجود دارد از جمله: ریخته‌گری و قالب‌گیری، ماشینکاری، تزریق پلاستیک، برش‌دهی و فرم‌دهی، ورقکاری و غیره.
- آشنایی با فرآیندهای تولید:
فرآیندهای صنعتی فرآیندهایی هستند که شامل مراحل شیمیایی، فیزیکی، الکتریکی یا مکانیکی برای کمک به ساخت یک کالا یا اقلام است که معمولاً در مقیاس بسیار بزرگ انجام می شود. فرآیندهای تولید به گونه‌ای طراحی می‌شوند که مقدار مورد نیاز کالا را با کیفیت مطلوب، در زمان مناسب و با حداقل هزینه تولید کنند. آشنایی با این فرآیندها به طراحان جهت طراحی درست و مطلوب محصول کمک می‌کند.
- بازاریابی و برندسازی:
بازاریابی فرآیندی است که برای ایجاد ارتباط بین مشتریان و شرکت استفاده می‌شود. فعالیت‌های زیادی مانند تبلیغات، فروش، کاوش، ایجاد محصولات بر اساس تقاضا وجود دارد که به سود شرکت می‌افزاید. بازاریابی یک محصول یا خدمات را تبلیغ می‌کند و پیام را به مخاطبان هدف ارسال می‌کند. شما می‌توانید از روش‌های مختلف بازاریابی استفاده کنید. یک برند وفاداری مشتری به آن را تضمین می‌کند، در حالی که بازاریابی مشتری را به خرید محصول یا خدمات سوق می‌دهد. نام تجاری برای ایجاد، برقراری ارتباط و ارائه قولی که توسط برند داده شده‌است، استفاده می‌شود و یک تعهد بلند مدت است.
فرآیند طراحی
فرآیند طراحی براساس تفکر طراحی می‌باشد، تفکر طراحی روشی است که رویکردی مبتنی بر راه‌حل برای حل مشکلات ارائه می‌دهد. زمانی که برای مقابله با مشکلات پیچیده‌ای که به درستی تعریف نشده یا ناشناخته هستند استفاده می‌شود بسیار مفید است؛ زیرا به درک نیازهای انسانی مربوط است، طرح مجدد مشکل به روش‌های انسان محور، ایجاد ایده های متعدد در جلسات طوفان فکری و اتخاذ یک رویکرد عملی در هنگام نمونه‌سازی و آزمایش کمک می‌کند. یادگیری در مورد پنج مرحله تفکر طراحی به شما قدرت امکان این را می‌دهد که روش‌شناسی را در کار خود اعمال کنید و مشکلات پیچیده‌ای را که در شرکت ما، کشور و در سراسر جهان رخ می‌دهد، حل کنید.
تفکر طراحی یک فرآیند غیر خطی و چرخشی است که بسته به اینکه با چه کسی صحبت می کنید، می‌تواند از سه تا هفت مرحله داشته باشد. مدل تفکر طراحی پنج مرحله‌ای ارائه شده توسط موسسه طراحی هاسو پلاتنر در استنفورد (مدرسه D.school) به دلیل نحوه آموزش و به کارگیری تفکر طراحی شهرت جهانی دارد.
پنج مرحله تفکر طراحی عبارتند از:
- همدلی: در مورد نیازهای کاربران خود تحقیق کنید.
- تعریف: نیازها و مشکلات کاربران خود را بیان کنید.
- ایده‌پردازی: فرضیات را به چالش بکشید و ایده بسازید.
- نمونه اولیه: شروع به ایجاد راه حل کنید.
- تست: راه‌حل‌های خود را امتحان کنید.
مدل‌های مختلفی از فرآیند طراحی وجود دارند، که معروف‌ترین آنها روش دابل دایموند (Double Diamond) است، دابل دایموند یک نمایش بصری از فرآیند طراحی و نوآوری است. این مدل یک راه ساده برای توصیف مراحل انجام شده در هر پروژه طراحی و نوآوری، صرف نظر از روش‌ها و ابزارهای مورد استفاده است.
طراحی مفهومی
طراحی مفهومی (Conceptual Design) بخشی از فرآیند طراحی محصول است که چندین کانسپت طراحی را ایجاد می‌کند و با مقایسه کردن مشخصات و ویژگی‌های طراحی محصول و در نهایت مشکلی که سعی داریم حل کنیم بدست می‌آید. هر کانسپت طراحی به الزامات طراحی محصول با سطوح مختلف عملکرد دست خواهد یافت و مرحله طراحی مفهومی در مورد ایجاد یک طراحی منسجم بر اساس درک اهمیت هر نیاز محصول است.
طراحی مفهومی چیزی بیش از یک نمودار و فلوچارت است. طراحی مفهومی در مورد توسعه درک عمیق از نیازها، خلق و تجسم ایده ها و سپس مقایسه این ایده‌های مختلف برای دستیابی به باید‌های محصول و تعیین اینکه کدام کانسپت به بهترین وجه آنها را برآورده می‌کند، است.
رویکرد طراحی مفهومی را می‌توان در چهار مرحله: تعریف، تحقیق، ایده‌پردازی کلامی، ایده‌پردازی بصری تعریف کرد. توجه به این نکته ضروری است که این مراحل لازم نیست به ترتیب خاصی تکمیل شوند. به عنوان مثال، بسیاری از طراحان بدون اینکه هیچ طرح ذهنی‌ایی داشته باشند شروع به طراحی کردن بدون فکر می‌کنند. اینکه چگونه یک فرد ایده‌های خود را مطرح می‌کند، شخصی است و به هر چیزی که به فکر کردن او کمک می‌کند بستگی دارد.
مطالعه موردی
در این بخش به مطالعه‌ی چند نمونه در هر حوزه‌ی معرفی شده طراحی صنعتی در این مقاله می‌پردازیم:
الف: طراحی محصول Neater Feeder در شرکت Spark
چالش، ارائه سیستم‌های تغذیه حیوانات خانگی بود که نشت‌ها را مهار می‌کند، آسیب اموال را کاهش می‌دهد و به صاحبان حیوانات خانگی اجازه می‌دهد تا سیستم تغذیه را در چند مرحله راحت تمیز کنند. از جمله مزایای دیگر، چنین سیستم‌های تغذیه‌ای باعث صرفه‌جویی در زمان و هزینه قابل توجهی برای صاحبان حیوانات خانگی می‌شود که معمولاً برای تمیز کردن و نگهداری معمول مورد نیاز است. چالش دیگر این بود که کاسه‌ها را تا ارتفاع مناسب با اندازه و نژاد حیوان بتوان بالا برد.
– تحقیقات: در اینجا چند نمونه از غذاخوری‌های حیوانات خانگی که در بازار یافته شد، آورده شده‌است. سینی‌های موجود برای کاسه‌های غذای حیوانات خانگی به غذا و آب اجازه می‌دهد روی سینی ریخته و روی دیوارها پاشیده شود. غذایی که روی سینی می‌ریزد به سرعت با آب ریخته شده قاطی می‌شوند.
– اسکچ‌های اولیه: ایده اولیه ایجاد یک غذاخوری بود که دارای دیواره‌های محافظ کاسه‌های آب و غذا با یک سیستم فیلتر بالقوه باشد تا آب ریخته شده را جدا کند.
هنگامی که ایده تبدیل به یک مفهوم شد، طرح ها برای آماده‌سازی نمونههای اولیه اصلاح می‌شوند. طراحی مفهومی به هر دو مرحله در چرخه توسعه محصول اشاره دارد که طی آن چندین ایده برای محصولات برای اجتماعی شدن و ارزیابی رسمیت یافت. همچنین به ایده قطعی که برای توسعه مهندسی، مستندسازی و تولید انبوه توسط کارفرما تایید شده است، رسیده‌شد. طراحان ایده‌های معتبری را خلق کردند که بعداً با مشارکت فعال مشتریان راضی ما به یک طرح واحد تبدیل شد.
– آزمایش و ایجاد نمونه اولیه: فرآیند طراحی و روش‌شناسی در این پروژه بر تحقیقات کاربر و نمونه‌سازی سریع تمرکز دارد. تیم طراحی صنعتی برای تبدیل طرح های دستی ترسیم شده روی کاغذ به ایده های واقعی تر از انواع ابزارهای کامپیوتری و طراحان باتجربه برای ایجاد مدل‌های سه بعدی استفاده می کنند. در شرکت اسپارک از پرینترهای سه بعدی فیلامنتی برای مدلسازی، نمونه‌سازی اولیه و ارزیابی فیزیکی محصول و ایده ها استفاده می‌شود. آزمایش و ایجاد نمونههای اولیه در مقیاس یک‌به‌یک ضروری است. ایجاد نمونه اولیه این اطمینان را حاصل می‌کند که اندازه‌گیری‌ها و عملکردها کار می‌کنند و در صورت لزوم می‌توانند تغییرات را انجام دهند.مهمترین کاربرد پرینتهای سه بعدی قابل لمس کردن و تست کردن ایده ها است که به درک واقعی از محصول توسط کاربران دست پیدا کرد.
– توسعه کانسپت: توسعه کانسپت، فرآیند تولید ایده‌هایی است که منجر به راه‌حل‌هایی می‌شود که مشکلات تعریف شده را از طریق توسعه طرح‌ها حل می‌کند. در استودیو اسپارک، توسعه کانسپت، فرآیندی تکراری برای تولید ایده، ارزیابی ایده‌ها، اصلاح آنها از طریق چرخه بازخورد، طراحی مدل‌های کانسپت، آزمایش نمونههای اولیه کاربردی، و ارزیابی طرح‌ها برای عملکرد، استفاده، مطابقت با استانداردهای صنعتی، ساخت و در نهایت برای پذیرش بازار می‌باشد.
– بخش طراحی صنعتی: هدف طراحی صنعتی می‌تواند شامل یک یا تمام موارد بصری، هندسه اولیه‌ی مدلسازی، نقشه‌های دو بعدی، رندرهای محصول، مدل‌های محصول و نمونههای اولیه باشد.
– محصول نهایی: Neater Feeder از دیگر محصولات تغذیه حیوانات خانگی منحصر به فرد است. این محصول دارای دیواره‌های محافظی است که کاسه‌های آب و غذا را احاطه کرده و یک سیستم فیلتر منحصر به فرد دارد که مواد غذایی ریخته شده را از آب ریخته شده جدا می‌کند. مواد غذایی ریخته شده توسط فیلتر جذب می‌شوند، بنابراین تمیز و خشک باقی می‌مانند. به این ترتیب می توان آن را با خیال راحت دوباره استفاده کرد یا به راحتی دور انداخت. آب ریخته شده به پایین سطح شیبدار و از طریق یک فیلتر به مخزن پایینی هدایت می‌شود که در آنجا به طور ایمن از کف ذخیره می‌شود و از شرایط خطرناک، لغزنده و لکه های مخرب جلوگیری می‌کند.
ب: طراحی دستگاه رامان (اسپکتروسکوپی لیزری) در استودیو طراحی ایکاس
دستگاه‌های اسپکتروسکوپی لیزری برای تعیین عناصر تشکیل‌دهنده نمونه‌ها در سطح ملکولی استفاده می‌شوند. این عمل توسط لیزر و بصورت اپتیکی انجام می‌شود. فرآیند کار به این صورت است که نمونه داخل دستگاه قرار داده شده و سپس در تاریکی مطلق در مقابل تابش نور لیزر قرار گرفته و سنجش طیف‌های حاصل از برخورد اندازه‌گیری شده و در نرم افزار نمایش داده می‌شود.
طراحی بدنه این محصول با هدف ارائه به بازارهای داخلی و خارجی انجام شده و می‌بایست دارای کیفیت ظاهری و عملکردی بالایی باشد. همچنین طراحی قطعات آن باید به گونه‌ای بود که راحت و با هزینه معقولی ساخته می‌شد. این ویژگی‌ها همه در طرح نهایی لحاظ شده است. علاوه بر این که ویژگی‌هایی نظیر هماهنگی فرم و رنگ با فضا، بهبود عملکرد دستگاه، وزن پایین به نسبت نمونههای موجود در بازار، سهولت دسترسی به قسمت‌های مختلف دستگاه و ظاهر متفاوت و زیبا در این محصول وجود دارد. همچنین طراحی مکانیزم جدید و خلاقانه برای باز شدن درب اصلی یکی دیگر از ویژگی‌های بارز این طرح است که علاوه بر عملکرد سیل نوری فضای داخلی از اشغال فضای اضافی توسط درب دستگاه در هنگام باز بودن می کاهد و درب ها به سمت داخل به صورت ریلی باز می شوند.
چالش‌های طراحی محصول
- قابلیت رقابت با نمونههای خارجی
- وزن کم (قابل حمل توسط دو نفر)
- ایجاد تاریکی مطلق در محدوده قطعات اپتیکی
- باز و بسته شدن درب دستگاه برای دسترسی به فضای داخلی
- قابل انطباق با قطعات اپتیکی موجود در بازار
- ظاهر زیبا و متفاوت با نمونههای موجود در بازار
ویژگی‌های طرح ارائه شده
- ظاهر متفاوت و زیبا
- استفاده ترکیبی از فلز و پلاستیک
- استفاده از مکانیزم جدید برای درب های اصلی دستگاه
- قابلیت دسترسی به کلیه بخش های دستگاه
- سهولت دسترسی به بخش‌های مختلف میکروسکپ
- حداکثر کردن سادگی در مونتاژ
- استفاده از مواد سبک برای به حداقل رساندن وزن دستگاه
ج: طراحی خدماتی برای مدیریت ملک، اجاره و مالکیت در شرکت Beaker & Flint
– چالش اصلی: بیش از پانزده سال، Kolmeo، راه را برای ایجاد نرم افزار استاندارد برای صنعت املاک هموار کرده بود و بعد به مشکل برخورد. با تیمی قوی در فروش و خدمات مشتری، و ضعیف در بخش توسعه‌دهندگان. محصول آنها به نظر می‌رسید که مطابق با نیازهای روز نیست. Kolmeo با Beaker & Flint همکاری کرد تا محصولی ایجاد کند که مردم را قادر می‌سازد عاشق اجاره، مالکیت و مدیریت املاک باشند.
– کاری که شرکت Beaker & Flint انجام داد: استراتژی محصول، مدیریت محصول، تحویل پروژه سریع، طراحی تجربه، تحقیقات مشتری، تجربه و نقشه سفر، ایده‌پردازی، نمونه‌سازی اولیه و اعتبارسنجی مفهومی
– فرآیند طراحی: تیم Beaker & Flint با استفاده از چارچوب مدیریت محصول خود، به Kolmeo کمک کرد تا به سازمانی مشتری محورتر تبدیل شود.
- این تیم با پایگاه کاربر و کارکنان موجود Kolmeo کار کرد تا بینش‌هایی را در مورد رفتارها و نیازهای آنها ایجاد کند.
- این تیم، تحقیقات را به بینش‌های عملی تبدیل کرد و تجاری برای روشی جدید برای ارائه خدمات با تمرکز بر یک تجربه بهینه‌سازی شده برای تلفن همراه گردآوری کرد.
- این شرکت در عرض چند ماه نمونه اولیه یک ابزار جدید را توسعه داد.
- این شرکت از این نمونه اولیه برای بازسازی ایمان و اعتماد بین سازمان، هیئت مدیره و مشتریانش استفاده کرد.
نتیجه : طراحان خدمات این تیم مجموعه ای از دانش را از طریق تحقیقات مشتری با تمرکز بر نیازهای کاربر ایجاد کردند. از طریق این رویکرد، یک محصول کاملاً جدید و بسیار محبوب برای بازار سه طرفه Kolmeo ایجاد شد. این رویکرد، اعتماد بین سازمان و هیئت مدیره آنها و کاربران را دوباره تقویت و بازسازی کرد. در نهایت، ساختارها، افراد و نقشه‌های راه را برای عرضه محصول جدید به بازار تنظیم شد.
تعدادی از نرم افزار‌هایی که طراح صنعتی از آن استفاده می‌کند
1. فتوشاپ (Adobe Photoshop)
فتوشاپ یک ویرایشگر گرافیک شطرنجی است که توسط Adobe Inc برای ویندوز و macOS توسعه و منتشر شده‌است. فتوشاپ جایی است که ویراستاران عکس‌ها را برش می‌دهند، ترکیب عکس را تنظیم می‌کنند، نور را درست می‌کنند و هر موضوعی را که قابل تصور است به بهترین شکل ممکن نشان می‌دهند. فتوشاپ به ویژه در بافت و نورپردازی کیفیت بالایی دارد. این نرم‌افزار دارای ابزارهای زیادی است که طراح را قادر می‌سازد تا کارهای سه بعدی مدنظر را انجام دهد. ضعف آن کمبود ابزارهای مدل سازی و رندر بسیار کند است.
2. راینو (Rhinoceros)
Rhinoceros (معمولاً به اختصار Rhino یا Rhino3D) یک نرم افزار کاربردی گرافیکی – تجاری سه بعدی کامپیوتری و طراحی به کمک کامپیوتر (CAD) است. نرم‌افزار راینو برای طراحی به کمک کامپیوتر (CAD)، ساخت به کمک کامپیوتر (CAM)، نمونه‌سازی سریع، چاپ سه‌بعدی و مهندسی معکوس در صنایعی از جمله معماری، طراحی صنعتی (مانند طراحی خودرو، طراحی کشتی)، طراحی محصول (به عنوان مثال طراحی جواهرات) استفاده می شود.
3. سالیدورکس (Solid Works 3D CAD)
SolidWorks یک برنامه مدلسازی به کمک کامپیوتر (CAD) و برنامه مهندسی به کمک کامپیوتر (CAE) است. این نرم افزار برای توسعه سیستم‌های پیچیده صنعتی از ابتدا تا انتها استفاده می‌شود. در مرحله‌ی اولیه، نرم افزار برای برنامه‌ریزی، ایده پردازی بصری، مدلسازی، ارزیابی امکان‌سنجی، نمونه سازی و مدیریت پروژه استفاده می‌شود. سپس از این نرم افزار برای طراحی و ساخت عناصر مکانیکی، الکتریکی و نرم افزاری استفاده می‌شود. همچنین برای مدلسازی محصولات تزریق پلاستیک و ورقکاری (به واسطه داشتن ویژگی‌ها و دستورات کامل) بسیار مناسب است.
4. اینورتور (Autodesk Inventor)
Inventor یک برنامه طراحی به کمک کامپیوتر برای طراحی مکانیکی سه‌بعدی، شبیه‌سازی و تجسم است که توسط Autodesk توسعه یافته است. این نرم‌افزار اجازه می دهد تا داده های دوبعدی و سه‌بعدی را در یک محیط واحد ادغام کرد، و یک نمایش مجازی از محصول نهایی ایجاد می‌کند که کاربران را قادر می‌سازد تا فرم، تناسب و عملکرد محصول را قبل از اینکه ساخته شود تأیید کنند.
5. بلندر (Blender)
Blender یک مجموعه نرم افزاری رایگان و منبع باز برای گرافیک کامپیوتری سه‌بعدی است که برای ایجاد فیلم‌های متحرک، جلوه‌های بصری، هنر، مدل‌های پرینت سه‌بعدی، گرافیک‌های متحرک، برنامه‌های کاربردی سه‌بعدی تعاملی، واقعیت مجازی، رندر و… استفاده می‌شود.
6. تری‌دی مکس (3Ds Max)
Autodesk 3ds Max با نام قبلی 3d studio و 3D studio max یک برنامه گرافیکی حرفه‌ای کامپیوتری سه بعدی برای ساخت انیمیشن‌ها، مدل‌ها، بازی‌ها و تصاویر سه‌بعدی است.
7. کی‌شات (Keyshot)
کی‌شات نرم‌افزاری برای ایجاد رندرهای سه بعدی، انیمیشن‌ها و تصاویر تعاملی می‌باشد. با ساختاری مبتنی بر CPU، می‌توان رندر واقعی عکس را هم در مک و هم بر روی رایانه‌های شخصی، حتی در لپ‌تاپ‌ها، بدون نیاز به کارت‌های گرافیکی سطح بالا، به دست آورد.
حقوق طراحی صنعتی
حقوق طراحی صنعتی از نوع دارایی‌های فکریست که بصورت خاص شامل طراحی بصری محصولاتی است که بصورت خالص عملکردی نیستند. یک پتنت طراحی هم در همین دسته‌بندی قرار می‌گیرد. یک طرح صنعتی شامل خلق یک شکل، ترکیب یا پیکربندی الگو یا رنگ و یا ترکیبی از الگو و رنگ در قالب فرمی سه‌بعدی با ارزش زیباشناسانه است. یک طرح صنعتی هم چنان می‌تواند الگویی دو یا سه بعدی باشد که برای تولید محصول، دستگاه‌های صنعتی و یا مصنوعات دست ساز استفاده شود.
بر اساس یک توافق بسیار مهم با عنوان بانک نگهداری طرح‌های صنعتی بصورت بین المللی، اداره ای رسمی برای ثبت طرح‌های صنعتی بصورت بین المللی وجود دارد. متقاضیان می‌توانند در کشورهای عضو اقدام به ثبت و مستند سازی طرح‌های خود نمایند. پس از آن طرح‌ها توسط تمامی اعضای این مجمع محافظت خواهند شد.
مسیر شغلی طراحان صنعتی به چه شکل است؟
طراحان صنعتی معمولا سه مسیر شغلی را برای انتخاب آینده کاری خود دارند. این موقعیت‌ها ممکن است موقتی باشد و فرد به دلایل تجربه‌ای، مالی و امکاناتی که دارد مسیر خود را تغییر دهد. هر کدام از این انتخاب‌ها مزایا و معایبی دارند که می‌توانید بر اساس تطابق آنها با شرایط زندگی و تیپ شخصیتی خود، یکی را برگزینید.
الف: به عنوان یک طراح به یک شرکت بپیوندید
بسیاری از طراحان صنعتی کل دوران حرفه‌ای خود را صرف کار برای شرکت‌ها در موقعیت‌های حقوقی می‌کنند. اغلب آنها پس از تحصیل در برخی از موفق‌ترین شرکت‌های جهان مانند مایکروسافت، نایک و سونی، یا در یک شرکت طراحی مانند IDEO یا Whipsaw مشغول به کار می‌شوند. طبق گزارشات اخیر اکثر طراحان صنعتی حقوق‌بگیر در بخش تولید یا خدمات حرفه‌ای، فنی یا علمی کار می‌کنند.
– مزایای یک کارمند حقوق بگیر در یک شرکت، چه یک شرکت باسابقه یا یک استارت آپ، عبارتند از:
- شما حقوق و مزایا قابل اعتمادی با ساعات مشخصی خواهید داشت.
- شما این فرصت را خواهید داشت که از نردبان شغلی بالا بروید و به سمت یک مدیر، معاون ارشد یا… بروید.
- شما این شانس را خواهید داشت که برای برخی از شرکت‌های برتر در کشورهای توسعه یافته‌ی سراسر جهان کار کنید.
- شما می‌توانید مشکلات چالش برانگیز را از طریق طراحی، به روشی متمرکز حل کنید.
- اگر عاشق طراحی هستید، می‌توانید تمام نقش خود را به جای مدیریت، تولید، حقوق و دستمزد و… روی طراحی متمرکز کنید.
– معایب عبارتند از:
- پروژه‌های شما انتخاب شما نخواهد بود بلکه به شما داده می‌شوند.
- شما باید از فرآیند و رویکرد شرکت خود پیروی کنید.
- محصول به جای شما به شرکت شما (یا مشتری شما) تعلق دارد، بنابراین باید از خط شرکت پیروی کنید.
ب: طراحی فریلنسری (مستقل)
برای کسانی که چندین سال برای یک سازمان بزرگ کار کرده‌اند یا انعطاف‌پذیری و تنوع کار با چندین مشتری را ترجیح می‌دهند، فریلنسینگ می‌تواند راهی عالی برای استفاده از مهارت‌های طراحی شما و کنترل زمان و پروژه‌های خود باشد. بر اساس گزارشات، 30 درصد طراحان صنعتی خوداشتغال هستند و انتظار داریم این تعداد افزایش یابد. چه برای یک شرکت طراحی به‌عنوان مشارکت‌کننده فردی یا به‌عنوان مشاور کار کنید، یا حتی شرکت طراحی صنعتی خود را اداره کنید، کار به صورت تنهایی به شما آزادی زیادی می‌دهد.
– مزایای فریلنسری عبارتند از:
- شما برنامه خود را کنترل می‌کنید؛ اینکه کجا و چند ساعت کار می‌کنید.
- تقریباً همیشه به عنوان یک طراح متخصص با شما رفتار می‌شود و به عنوان یک مشاور، کار خود را بدون سرپرست و فقط با مشتری انجام می‌دهید.
- شما می‌توانید چندین پروژه مختلف را به عهده بگیرید یا تعهدات خود را در یک زمان محدود کنید.
– چالش‌ها عبارتند از:
- شما مسئول صورتحساب و مالیات خود هستید.
- شما باید به طور منظم کسب و کار جدیدی را ایجاد کنید.
- حقوق شما ممکن است بالا باشد، اما ممکن است همیشه ثابت نباشد.
- لزوماً در سلسله مراتب بالا نمی‌روید، مگر اینکه شرکت خود را اداره کنید، بنابراین اگر می‌خواهید یک تیم را مدیریت کنید مسیر به وضوح مسیر یک شرکت نیست.
- برخی از مشتریان می توانند چالش برانگیز باشند.
ج: کارآفرینی به عنوان یک طراح صنعتی
شما می‌توانید تمایل خود را برای کار به تنهایی به سطح بالاتری ببرید و فرآیند شناسایی بازار و طراحی محصولی را که نیازهای آن را برآورده می‌کند، طی کنید. همچنین شما می توانید یک شرکت استارت آپی در اطراف محصول خود تشکیل دهید و آن را تولید، بازاریابی و فروش کنید.
– مزایای کارآفرینی عبارتند از:
- شما تجربه مدیر عامل بودن را خواهید داشت و در عین حال از نزدیک در طراحی محصول واقعی شرکت خواهید داشت.
- شما مالکیت شرکت و محصول (های مختلف) خود را خواهید داشت که یک دستاورد مهم است.
- منابع دیگر، مانند چاپ سه‌بعدی و شرکت‌های مشاوره تولید، از کارآفرینان پشتیبانی می‌کنند.
- شما این آزادی را خواهید داشت که ایده‌های منحصر به فرد خود را دنبال کنید و آنها را به ثمر برسانید.
– چالش برانگیزترین بخش‌های اداره یک شرکت عبارتند از:
- شکست یک احتمال است. با وجود اینکه مسیر آسان‌تر از قبل است، اما راه‌اندازی یک استارت‌آپ همچنان پیچیده و پر استرس است.
- شما باید حسابداری، حقوق و دستمزد و مزایای کارکنان را مدیریت کنید.
- شما باید کارمندان را استخدام کنید، مدیریت کنید و حقوق بدهید.
- شما مسئول تولید، حمل و نقل و توزیع خود خواهید بود.
- شما باید در مورد تامین مالی برای استارتاپ خود و یا اینکه چگونه سودآور شوید فکر کنید.
- زمان‌بندی همیشه درست نیست؛ اگر در حال پرداخت وام یا پس‌انداز برای خانه هستید، یا اگر هنوز شریک تجاری مناسبی پیدا نکرده‌اید، منطقی است که برای تحقق رویای خود صبر کنید.
آینده شغلی طراحی صنعتی در ایران چیست؟
در ایران شرکت‌ها سرمایه کمی برای طرح‌های جدید و داخلی قرار دادند و به دلیل ضعف در تولید داخلی و تکنولوژی سطح پایین، بیشتر از طرح‌ها و قالب‌های خارجی کپی می‌کنند. در نتیجه نیاز به طراحان صنعتی کمتر است. بنابراین طراحانی که به دنبال استخدام در یک محل مشخص هستند، بیشتر برای طراحی‌های اصلاحی (ریدیزاین) به کار گرفته می‌شوند.
با این وجود به دلیل پیشرفت نسبی تکنولوژی و همچنین تغییر تقاضای بازار، همیشه این نیاز برای تولیدکنندگان وجود دارد که در جهت تمایز محصولات خود از نمونههای موجود در بازار، از خدمات طراحی صنعتی و طراحی محصول بهره بگیرند. در سالهای اخیر این رویکرد در شرکت‌های تولیدی پیشرو و به‌روزتر رواج بیشتری داشته و به سمتی پیش می‌رود که مطابق با روند طراحی و تولید بین المللی و جهانی باشد.
نتیجه‌گیری
طراحی صنعتی موثر به نیازهای کاربران نهایی، مشاغل و تولیدکنندگان توجه می‌کند. به طور کلی فرآیند طراحی صنعتی، فرم و عملکرد را بهینه می‌کند و تولید را ساده می‌کند و تضمین می‌کند که می‌توانید سریع‌تر وارد بازار شوید و تولید خود را به نتیجه برسانید. حرفه طراحی صنعتی به طور مداوم در حال تغییر و تحول است تا همگام با پیشرفت‌های سریع در فناوری، روندهای فرهنگی و نیروهای اجتماعی-اقتصادی باشد. اکنون طراحان باید با چالش‌های جدیدی روبرو شوند که در زمان پیدایش این حرفه غیرقابل تصور بود. در واقع زمان جذابی برای کار در صنعت طراحی است. رویکردهای بسیاری روزانه در این رشته تعریف می‌شوند و با پیشرفت تکنولوژی این موارد بیشتر به سمت حوزه‌های خدمات و دیجیتال می‌روند.
طراحی صنعتی، زمینه‌ای پر رونق و رو به رشد، پر از فرصت‌های هیجان انگیز است. بهترین راه برای تصمیم گیری اینکه کدام مسیر برای شما مناسب است این است که به این فکر کنید که در حال حاضر از موقعیت شغلی خود بیشتر چه می‌خواهید. هنگامی که فهرستی را تهیه کردید، آن را با مزایا و معایب ما در اینجا مقایسه کنید و ببینید آیا در یک دسته قرار می‌گیرید یا خیر. سپس، به این فکر کنید که برای انتخاب یک مسیر خاص باید چه کاری انجام دهید؛ تحصیل خود را جدی بگیرید، یک پورتفولیو عالی بسازید، به دنبال مشاوره مالی باشید، یک شریک تجاری پیدا کنید، مهارت‌های بازاریابی قوی‌تری را توسعه دهید و دوره‌هایی را بگذرانید، مطالعه کنید، یا برای توسعه این مهارت‌ها شبکه‌سازی کنید و در نهایت افرادی را پیدا کنید که به شما کمک کنند.
رشته طراحی صنعتی تئوری است یا عملی؟
در رشته‌ی طراحی صنعتی در دانشگاه، دروس تئوری و عملی وجود دارد که دانشجو باید بگذراند. حتی داوطلبان پس از شرکت در کنکور هم باید در آزمون عملی شرکت کنند و قبول شوند. بنابراین مهارت‌های عملی نقش مهمی را ایفا می‌کنند.
طراحی صنعتی چه رابطهای با مهندسی دارد؟
طراحی صنعتی می‌تواند به طور قابل ملاحظه ای با طراحی مهندسی همپوشانی داشته باشد و در کشورهای مختلف مرزهای این دو مفهوم می‌تواند متفاوت باشد؛ اما به طور کلی مهندسی عمدتا بر عملکرد یا کاربرد محصولات تمرکز می‌کند، در حالی که طراحی صنعتی عمدتا بر جنبه‌های زیبایی و رابط کاربری محصولات تمرکز می‌کند. طراحی صنعتی به این ترتیب با زیر شاخه مهندسی صنایع تنها در ارگونومی همپوشانی دارد.
دانشجوی طراحی صنعتی در دانشگاه چه مهارت‌هایی را فرامی‌گیرد؟
مهارت‌ها در دو بخش دانش عملی و مرحله‌ای به دانشجو آموزش داده می‌شود، که در نهایت دانشجو بتواند با درک درست فرآیند طراحی، پروژه‌های کاری خود را در آینده به خوبی انجام دهد.
نقش طراحی صنعتی در توسعه محصول و جایگاه آن چیست؟
طراحان با نگاه مشکلات به عنوان یک فرصت، یک روش خوش‌بینانه‌تر برای نگاه به آینده ارائه می‌دهد؛ به این صورت که نوآوری، فناوری، تحقیقات، تجارت و مشتریان را برای ایجاد ارزش جدید و مزیت رقابتی در زمینه‌های اقتصادی، اجتماعی و زیست محیطی به هم پیوند می‌دهد، انسان را در مرکز قرار می‌دهند و از طریق همدلی به درک عمیقی از نیازهای کاربر دست می‌یابند و از یک راه‌حل عملگرا و کاربر محور استفاده می‌کنند.
حوزه‌های اصلی طراحی صنعتی کدامند؟
طراحی صنعتی در حوزه‌های طراحی محصول، طراحی UI و UX، طراحی بسته بندی، طراحی خودرو، طراحی جواهرات و … ادامه می‌یابد و طراحان بسته به علاقه و مهارت خود، در یک یا چند حوزه مشغول به کار می‌شوند.
تفاوت طراحی صنعتی و طراحی محصول چیست؟
طراحی صنعتی و طراحی محصول هر دو به ایجاد و پالایش محصولات مربوط می‌شوند. با این حال، طراحی محصول بیشتر بر توسعه محصولات برای ارائه یک راه‌حل خاص متمرکز است. برعکس، طراحی صنعتی شامل اجرای این راه‌حل‌های محصول بالقوه در فرآیندهای تولید و ارائه محصولات به کاربران نهایی است.
آیا بعد از دوره کارشناسی طراحی صنعتی می‌توان وارد بازار کار شد؟
ورود به بازار کار در هر مقطع و با هر سطحی از تحصیلات، نیازمند مهارت کافی و توانایی حل مسئله است و از فردی به فرد دیگر متفاوت می‌باشد. در این رشته، طراحان بر اساس مهارت و توانایی سنجیده می‌شوند؛ نه صرفا از نظر تحصیلات!
2 پاسخ
سلام وقتتون بخیر. آیا رشته ux/ui design در مقاطع کارشناسی و کارشناسی ارشد ارائه میشه؟ اگر بله به چه عنوانی این رشته شناخته میشه؟ ممنون میشم راهنماییم کنید🙏
سلام دوست عزیز
در ایران رشته‌ای به اسم طراحی رابط کاربری و تجربه کاربر (UI/UX) به طورمستقل وجود نداره.
در دانشگاه میتونین از رشته‌هایی مثل طراحی صنعتی و ارتباط تصویری وارد این گرایش بشید. ضمن اینکه دانشگاه‌ها دوره‌هایی رو تحت این عنوان با ارائه مدرک دوره برگزار می‌کنن.
همچنین میتونین توی موسسات خصوصی هم این دوره‌ها رو از سطح مبتدی تا پیشرفته بگذرونین.
در چندسال اخیر خبرهایی در خصوص اضافه کردن این رشته در دانشگاه‌های علمی کاربردی مطرح شد که از عملی شدنش اطلاعی نداریم.